به نقل از «تسنیم»

ماجرای سفره‌هفت‌سین در استودیوی دوبله به روایت جلال مقامی

تاریخ انتشار: ۶ فروردین ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۳۲۱۹۱۳۶

من و منوچهر اسماعیلی فیلم هندی «سنگام» را یک هندی دوبله می‌کردیم؛ او به ما گفت دوبله باید تا قبل از نوروز به پایان برسد و مجبور شدیم در استودیو سفره هفت‌سین بچینیم و سبزی پلو با ماهی بخوریم. ۰۶ فروردين ۱۳۹۸ - ۰۹:۱۷ فرهنگی رادیو و تلویزیون نظرات - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، جلال مقامی یا صدای ماندگار «دیدنی‌های» تلویزیون جلوه‌های دوبله گذشته را وجود فیلم‌های خوب دانست و گفت: یک زمانی ما فیلم «بی‌نوایان» را دوبله می‌کردیم با آن کاراکترها و بازیگرها! یعنی به عبارتی بزرگترین ادبیات جهان به صورت فیلم درمی‌آمد و ما به جای آن کاراکترها صحبت می‌کردیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بازی‌هایی که از هنرمندان آن فیلم‌ها می‌دیدیم اجازه نمی‌داد به دوبلوها که بد صحبت کنند. اما امروز سازمان صداوسیما فیلم‌هایی که پخش می‌کند چیست؟ یکسری فیلم‌های کره‌ای که شمشیر دست‌شان است و بالا و پایین می‌روند. این شخصیت‌ها اجازه شکوفایی بخشی از استعدادهای دوبلورهای ما را نمی‌دهد.

وی تأکید کرد: شما صحنه‌های فیلم «جنگ و صلح» را مجسم کنید با آن بازی‌ها، طبیعی است که وقتی یک دوبلور پشت میز می‌نشیند و یک بازیگری مثل آنتونی‌کوئین می‌بیند با آن مهارت حودش سعی می‌کند به آن شخصیت نزدیک شود. به اعتقاد من دوبلور خوب کسی است حالت را از بازیگر بدزدد و به خودش پس بدهد. هرچه به بازیگر نزدیک شود آن دوبله موفق‌تر است. به شرطی که بازی بازیگر این اجازه را به دوبلور بدهد. معضل امروز دوبله را فقدان فیلم‌های خوب می‌دانم که نمی‌تواند آن خوشبختی گذشته دوبله را تکرار کند.

 

مقامی با اشاره به اینکه امیدوارم یک سالی نوروز، نوروز هنر ایران باشد، افزود: همه کسانی که در عرصه هنر دستی دارند واقعا چقدر خوب است یک روزی این هنر هم یک نوروز داشته باشد. می‌گویم نوروز یاد سبزی‌پلو با ماهی در استودیوی دوبله می‌افتم. جایی که فیلمی به نام «سنگام» یک فیلم هندی بود و من و منوچهر اسماعیلی برای یک صاحب فیلم هندی دوبله می‌کردیم و فیلم 20 پرده داشت. نزدیک تحویل سال بودیم ولی دوبله‌اش تمام نشده بود.

مهمترین درخواست دوبلورها از تلویزیون/ سال 98 برای دوبله چه اتفاقاتی خواهد افتاد؟ + فیلم و عکس

وی در پایان خاطرنشان کرد: صاحب فیلم هم اصرار می‌کرد حتماً قبل از عید دوبله تمام شود اصرار کرد که بمانیم گفتیم به شب عید و تحویل سال نمی‌رسیم. منوچهر اسماعیلی هم به طنز گفت اگر بخواهیم بمانیم و فیلم تمام شود باید برای ما سبزی پلو با ماهی و در استودیو سفره هفت‌سین بچینید. جالب است که رفت یکی از این هتل‌ها، سبزی پلو با ماهی و سفره هفت‌سین آورد. این شب عید را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کنم به خاطر آن شب دوبله، سفره هفت‌سین در استودیو و سبزی‌پلو با ماهی که آن هندی برایمان خرید.

تصویربردار و تدوین‌گر: محمدرضا کشت‌ دار

انتهای پیام/

R1515/P/S4,1430/CT3 واژه های کاربردی مرتبط عید نوروز رسانه ملی تلویزیون

منبع: تسنیم

کلیدواژه: عید نوروز رسانه ملی تلویزیون عید نوروز رسانه ملی تلویزیون

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۲۱۹۱۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مظلوم‌تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است/تخصیص یارانه دولتی برای سفره فرهنگی مردم

به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کنسرت «اشعار نو از نغمه‌های کهن» در نوزدهمین شب موسیقی فرهنگسرای ارسباران در شب‌های پنج شنبه و جمعه، ۶ و ۷ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. در این کنسرت که به سرپرستی محمدرضا برزین و خوانندگی صادق شیخ زاده اجرا شد، تصنیف‌ها و قطعات پیش در آمد اصفهان، شاه ختایی، پنبه جاری، المنت و لله، کهربا، نخجیر، ریشه در خاک، حریم یار، کردی و آفتابکاران با آهنگسازی علی اصغر بهاری، محمد رضا برزین، صادق شیخ زاده و قطعاتی با ملودی‌های قدیمی و محلی بر اساس اشعاری ازهوشنگ ابتهاج، فریدون مشیری، فاضل نظری، علی حاتمی، حامد عسگری و اشعار محلی اجرا شد.

صادق شیخ زاده خواننده درباره این کنسرت گفت‌وگویی با خبرگزاری آنا انجام داده که مشروح آن را می‌خوانید:

لطفا درباره جزییات این کنسرت برایمان توضیح بدهید .

کنسرت نغمه‌های کهن یا اشعاری نو از نغمه‌های کهن یک اجرای دغدغه انگیز برای شنیده شدن نغمه‌های با اصالت است، آنچه که امروزه بیشتر مردم در ارتباط با گذشته با آن در ارتباط هستند. تمام تلاشمان این بود که بتوانیم در قالب یک موسیقی اصیل به بازخوانی نغمه‌هایی بپردازیم که برگرفته از موسیقی فولکلور، موسیقی دستگاهی یا برگرفته از رسوم و آیین‌های مناطق مختلف  هستند تا با اشاعه آنها مردم شعر تازه بشنوند و فضایی تداعی کنیم که اگر چه به جهت کلامی به مردم نزدیکتر است، اما ممکن است نغمه‌های آن در طول سالیان سال فراموش شده باشد.

چطور شد در فرهنگسرای ارسباران اجرا رفتید؟

از سویی به جهت حمایت‌های فرهنگسرای ارسباران و اینکه تصمیم گرفتیم جایی اجرا برویم که مردم هم قدرت خرید داشته باشند و بتوانند در این کنسرت شرکت کنند و خوشبختانه استقبال هم از کنسرت خوب بود به طوریکه یک سانس را به دو سانس در دو شب رساندیم ، امیدواریم این استقبال ادامه پیدا کند و بتوانیم در روزهای دیگر هم اجرا داشته باشیم

درباره قطعات و سازندگان آن هم برایمان توضیح دهید؟

اجرا توسط قطعات تنظیم و یا ساخته شده محمدرضا برزین اتفاق می‌افتد که نوازنده خوبی در ساز سه تار است، سنتور را سوها شمعدانی،‌عود آناهیتا نصیریان، سازهای کوبه‌ای پویان توکلی ، تنبک امیرحسین تات و ساز سه تار با مسعود صادقی است.

با توجه به مبالغ بالای کنسرت‌ها در این ایام، چقدر قدرت خرید مردم و حضور عموم برای شرکت در این کنسرت برایتان اولویت داشت؟

در واقع این نکته برایمان حائز اهمیت بود، چقدر هم خوب است که دولت و حاکمیت بخشی از هزینه‌های کنسرت‌ها را تقبل کند. بدون تعارف این تعداد کنسرتی که هر شب در کشور برگزار می‌شود اگر بخشی از هزینه‌ها را هم دولت بدهد، خیلی استقبال چشمگیر می‌شود، بنابراین سر سفره فرهنگی مردم باید یارانه‌های دولتی با حمایت‌هایی این چنین داشته باشیم که خوشبختانه ما توانستیم از آن برخوردار شویم.

ما امروز می‌بینیم که حتی خواننده‌های شهیر موسیقی ایرانی روی به موسیقی‌های الکترونیک و موسیقی‌های غیر ایرانی می‌آورند، حتی به نظر من آن موسیقی‌ها موسیقی‌های پاپ نیست همانطور که بهتر از من می‌دانید موسیقی پاپ موسیقی مردمی هست بنابراین یک موسیقی می‌تواند موسیقی کلاسیک باشد، فولکلور باشد حتی سنتی باشد به خاطر فرم اجرا ولی پاپ تلقی شود، یعنی جمیع مردم با آن احساس نزدیکی کنند، حتی این موسیقی‌هایی که توسط بعضی از خواننده‌ها اجرا می‌شود و به روی صحنه می‌رود موسیقی‌های پاپ نیستند.

البته برخی هم موسیقی خاص هستند، موسیقی که در ژانر موسیقی الکترونیک، موسیقی کلاسیک، حتی موسیقی کلاسیک غربی است ولی باز این حرف به این منظور و به این مفهوم نیست که آن‌ها نباید باشد چرا آنها هم باید باشند، اما اقبال صد درصدی خوانندگان موسیقی اصیل ایرانی به آن موسیقی‌ها منجر به این می‌شود که این سمت ما خیلی خالی باشیم ما خیلی تنها و معدود باشیم امروزه شما می‌شنوید که توسط یک سلسله از هنرمندان عزیز و گرامی ابراز نگرانی درباره تئاتر وجود دارد،‌ این هم به جا است اما واقعا باید بگویم که مظلوم‌ تر از تئاتر، موسیقی اصیل ایرانی است حتی موسیقی سنتی هم نه، موسیقی اصیل ایرانی.

متأسفانه به دلیل ذائقه‌ای که توسط عده‌ای بین مردم ایجاد شده، دافعه نسبت به سازهایی چون سه تار، سنتور،‌عود، سازها کوبه‌ای و آواز ایرانی ایجاد شده است، در صورتی که اینها شاخه‌های موسیقی اصیل ایرانی هستند. 

شما سالهاست که در عرصه آواز ایرانی فعالیت می‌کند، دراین باره چه تجربیاتی دارد و برایمان بگویید.

به عنوان کسی که برنامه های مختلف داشته‌ام می‌گویم، که اتفاقاً مردم در مناسبت‌های آیینی خودشان بسیار هم علاقمند این موسیقی و آواز‌ها هستند، اگر این آواز‌ها درست طراحی شود برای لحظات خلوت آدمی فوق العاده است.

ما انسان‌ها دارای حالت‌های مختلف، متنوع و گوناگونی به جهت روانی هستیم و برای هر کدام از این حالت‌ها موسیقی خاص خود را طلب می‌کنیم و مثل یک نوع تغذیه روحی است، به همین دلیل ما به تمام فرهنگ‌ها که از دل فرهنگ خودمان بیرون می‌آید ادای دین می‌کنیم و به آن اصالت می‌دهیم و در این مواجهه هم نیاز داریم که هر کدام از آنها را مصرف کنیم اتفاقاً موسیقی جدی هم موسیقی مصرفی است، اما موسیقی مصرف شده برای حالات خاص آدمی و هر آدمی البته حالات خاص خودش را دارد اما این طیف حالت‌ها از چند گونه بیرون نیست و من امیدوارم که این نوع اجراها مورد حمایت قرار بگیرد.

بنابراین اگر حمایت درستی صورت گیرد، اقبال مردمی هم زیاد می‌شود و ما با فوجی از مخاطب روبه رو می‌شویم، در حال حاضر کنسرت‌هایی که در سالن‌های مجلل برگزار می‌شوند که بعضا حتی استانداردهای ابتدایی موسیقی را هم ندارند. ما سالن تخصصی اجرای کنسرت کم داریم اما هستند اندازه‌ای که کارمان راه بیافتد.

انتهای پیام/